Reżyseria: Ruben Östlund. Występują: Harris Dickinson, Charlbi Dean, Dolly de Leon, Zlatko Burić, Henrik Dorsin, Vicki Berlin, Woody Harrelson. 15, 147 minut.
Tegoroczny zdobywca Złotej Palmy, film W trójkącie, to klasowa satyra na szczycie rzeki wymiocin i odchodów. Garstka ultrabogaczy – wśród nich brat techniczny, producent granatów i (dosłownie) handlarz obornikiem – wyruszyła w luksusowy rejs na pokładzie jachtu wartego 250 milionów dolarów. Spodziewają się kapitańskiej kolacji, ale sam kapitan (Thomas Smith Woody'ego Harrelsona, bez wysiłku chaotyczny) pozostaje zbyt pijany, by się pojawić, dopóki pewnego dnia nie zostaną przepowiedziane wzburzone morze. To, co dzieje się dalej, to szalejący huragan funkcji organizmu. Kilka plwociny, które cichutko wykrztusiły się w rogach jadalni, przekształciły się w bardziej grzmiące kawałki. Potok uspokaja się, tylko po to, by goście zdali sobie sprawę, że hydraulika jachtu jest teraz nie do uratowania.
Czytaj: Recenzja W trójkącie – błyszcząca satyra na ultrabogatych
Z przyjemnością przyznaję, że wszystkie powyższe – od pierwszego do ostatniego – były całkowicie przezabawne. Modus operandi scenarzysty i reżysera Rubena Östlunda polega w skrócie na przedstawianiu znanych prawd w najgłupszy, nikczemny i najbardziej konfrontacyjny sposób. Jest królem naszego własnego dyskomfortu, popycha schadenfreude do takich skrajności, że zaczynamy czuć się trochę potwornie śmiejąc się. Siła wyższa (2014) przedstawiała mężczyznę gotowego porzucić własną rodzinę, gdy pojawiła się jego reakcja walki lub ucieczki; The Square (2017) to sala zamożnych mecenasów sztuki, chętnie terroryzowana przez mężczyznę udającego szympansa.
Ale pomijając tę już znaną sekwencję, cały film W trójkącie przypomina trochę zgrzytanie powietrzem. Ukierunkowane ideały poprzednich filmów Östlund, takie jak męska kruchość Siły wyższej i pretensje do świata sztuki w The Square , wydawały się specyficzne i dobrze dopracowane. W rzeczywistości mają wiele wspólnego z początkowym, najsilniejszym rozdziałem Trójkąta smutku. Para – modele Carl (Harris Dickinson) i Yaya (Charlbi Dean, która zmarła nagle w sierpniu) – idź na obiad. Kiedy przychodzi rachunek, Yaya ledwo się wzdryga. Obiecała zapłacić wczoraj i najwyraźniej jest to jej ciągła farsa. Karol osiągnął swój limit. Kłócą się, zaciekle. Napięte, ale subtelne kreacje Dickinsona i Deana tworzą cudownie obłudne postacie. Ta para jest intruzami do ogromnego bogactwa, choć sama nie jest niezwykle bogata, i wydaje się, że jest oszołomiona odpowiedzialnością, jaką się z tym wiąże. Carl wielokrotnie pyta Yayę, co on – jako samozwańczy dobry facet – powinien zrobić. Wzrusza ramionami. Nie wygląda na to, żeby ją to obchodziło.
Östlund uważa, że ta dwójka i reszta gości jachtu mają teoretycznie obsesję na punkcie oddania swojej mocy. Carl i Yaya angażują się w seksualną grę wstępną, podczas której ona udaje panią domu, a on szczęściarza od basenu. Vera (Sunnyi Melles), żona zamożnego rosyjskiego oligarchy (Dymitry Zlatko Buricia), nakazuje załodze „odwrócić role”. Dimitry i kapitan Smith, marksista, dyskutują o swoich ideologiach, rzucając sobie nawzajem cytaty. Uważają to za zabawne. Dla nich nie ma prawdziwej stawki.
Przeczytaj także: Kot w butach: Ostatnie życzenie - od bajki do mrocznego westernu
Zatem film W trójkącie spełnia te ludzie ich czcze życzenia. W niespodziewanym akcie końcowym hierarchia społeczna zostaje wywrócona, a filipińska „kierownica toalety” na jachcie, Abigail (Dolly de Leon, główna atrakcja), znajduje się na jej szczycie. Ale nowa norma po prostu staje się tak samo wyzyskująca jak stara, co sprawia, że wszystko, co wydarzyło się przed dotknięciem, staje się bezcelowe. Czy to naprawdę wszystko, co Östlund ma do powiedzenia? Że wszyscy jesteśmy tak samo źli jak każdy inny, gdziekolwiek jesteśmy w hierarchii, i że wiedza o tym, jak czuje się ucisk, jest na nic? Jeśli tak, nie wydaje się, żeby wzniósł się tak wysoko ponad Kapitana Smitha, handlując płytkimi zadziorami z tą samą elitą, którą chętnie rozpieszcza.
W trójkącie w kinach od 28 października.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz